Үсрэнгүй хөгжил ба ёс суртахуун.

Хүн эх орноосоо хол харь нутагт ажиллаж амьдар ч байх даа эх орноо үгүйлэн санаж элгэн садан найз нөхдөө дурсаж байдаг нь хүмүүн бидний амьдралын нэг жам юм.Эх орон юунаас эхэлдэг эх орон гэж юуг хэлдэг вэ гээд л философи асуултууд бүхий байнгын жижүүр үгнүүд бид их сонсдог.Тэгээд бас янз бүрийн л хариулт уншиж сонсдог.Эх орондоо байхдаа гадагшаа гарсан хэддээ атаархаад л гараад явахаараа ядарсан зүдэрснээ гайхаад л иймэрхүү циклд амьдарсаар л 17 жилийг үдлээ бид.Гаднын соёл хөгжил бидний хувьд одоо чих дэлдийлгэж нүд бүлтгийлгэсэн юм байхаа больж.Хөгжил гэж юу юм яавал хөгжөөд байдаг бид хаана яваа юм хаашаа зүглээд тэмүүлээд байгаагаа одоо ямар ч байсан ойлгодог болсон байна.Тэгээд бас яагаад эх орныхоо юуг их үгүйлдэг хүний нутгаас юу нь их таалагддаг гээд л яривал хүн болгонд ярих юм өчнөөн байгаа.Харин бидэнд нэг л юм их үгүйлэгдэж бас дутагдаж байдгийг харийн нутагт амьдарч үзсэн хүн болгон санал нэгтэй байна гэдэгт би эргэлзэхгүй байна.Тиймээ бид бүлээн дулаан гэр бүлсэг цайлган тусч хээ шаагүй монгол хүний эрхэм чанарыг харийн нутагт үгүйлж байдаг юм.Монголоос бусдад нь байдаггүй юм шиг энэ эрхэм чанар эх орноо харамлаж өмөөрөх миний сэтгэлээс гарч байсныг одоо ч би зөвтгөж байна.Ёсорхуу хүйтэн ёвроп зан налигнаж ёсорхсон хуурамч зантай азиуд энэ бүхэн бид бүхнээс алсад байсан цаг саяхан билээ.Одоо бол бид айлсаж буугаад бүр ижилсэж дасаад өндөр хөгжлийн зайлшгүй элемент мэтээр хүлээж авч байгаа нь энэ үейин нэг эмэгнэл болоод байгаа нь туйлын үнэн билээ.Эх оронд минь ирээд буцдаг олон гадныхны байнгын хэлдэг жижүүрийн үг бол "танай сайхан орны элгэмсэг сайхан зочломтгой зан..."юм.Үүнийг би худлаа ёсорхсон хуурамч манж үг гэж бодохгүй байна.Тэдний нутагт өөр хаана ч байдаггүй энэ эрхэм чанар зөвхөн бидний эх оронд байдагт би итгэдэг.Бид харийн нутагт анх ирэхдээ хөгжлийн гайхамшиг гэж гайхахаасаа илүү хүйтэн хөндий амиа бодсон харьцааны шоконд ордог нь нууц биш юм.Аав ээжийгээ насан өндөр болоход нь асрамжийн газарт өгдөг, байнгын мөнгөний тооцоо, тооцоотой амьдрал энэ бүхэн саяхан л бидний хоорондоо гайхаж ярилцдаг ярианы сэдэв байсныг би лав мартаагүй байна.Хүний амьдрал хүн хүнээ гэсэн халуун дулаан өрөвч зөөлөн хайрлан хүндэтгэсэн харьцаа дээр л тогтдог болохоос амиа бодсон арчаагүй амьдрал биш билээ.Дээр өгүүлсэн асуулт болох эх орон гэж юу вэ гэж надаас асуувал би эргэлзээгүй гэр бүл хайр сэтгэл хүнлэг сэтгэл гэж хариулах байна.Хэрвээ хөгжил гэдэг чинь өөрөө энэ бүхнийг бий болгоод хөгжүүлж байдаг юм бол тийм хөгжилөөр яах юм бэ бид.Өндөр хөгжилтэй оронд өндөр байшинд тухлаад өөрийнхөө мөнгийг тоолоод л өөр бусдыг үзэн яддаг хүний нийгмийн ийм хөгжил одоо өөрөө ялзарч байгаа нь Японд байнга гардаг амиа хорлолт Америкт байгаа буутай хэргүүд гаж гэмээр ёс суртхуунаар илэрч байгаа нь ил байна ш дээ.Гэтэл энэ бүхнийг үл ойлгодог ойлгохыг ч хүсдэггүй нэг үе бий боллоо бидний дунд.Ийм юмыг би л лав хүсэхгүй байна.Та харин юу гэж бодож байна